تاریخچه الکتروشیمی

الکتروشیمی شاخه ای از شیمی است که به بررسی واکنش هایی که در آن ها الکترون منتقل می شود، می پردازد.

در اینجا به خلاصه ای از مهمترین رویدادهایی که علم الکتروشیمی را بنا نهادند اشاره خواهد شد.

داستان الکتروشیمی با اختراع پیل ولتایی توسط  Alessandro Volta در سال ۱۸۰۰ آغاز شد.

این اختراع به قدری مهم و جالب جلوه نمود که حاکم وقت فرانسه، ناپلئون شخصا به دستیار ولتا در آزمایشگاه بدل شد.

در همان سال ها  William Nicholson و Johann Wilhelm Ritter موفق به تجزیه آب به اکسیژن و هیدروژن توسط الکترولیز شدند.

در ادامه  Ritter موفق به کشف فرآیند آبکاری و اثر ترمو الکتریک شد که این اثر توسط  پژوهش های Thomas Johann Seebeck به کشف ترمو الکتریسیته ختم شد.

در سال ۱۸۲۷  Georg Ohm فیزیکدان و ریاضی دان مشهور آلمانی کتابی با عنوان The Galvanic Circuit Investigated Mathematically منتشر کرده و قانون مشهور خود یعنی قانون اهم را در آن تشریح نمود.

در سال ۱۸۳۹ William Grove اولین پیل سوختی (Fuel cell) را تولید و راهی بازار نمود.

در سال ۱۸۸۸ Walther Hermann Nernst تئوری نیروی الکترو موتوری سل ولتایی را ایجاد کرد.

وی در سال ۱۸۸۹ پس از بررسی تغییرات انرژی آزاد در واکنش ها معادله معروف نرسنت را ایجاد کرد.

این معادله ولتاژ یک سل را به ویژگی های آن مرتبط می نمود.

 در سال ۱۹۰۲ انجمن الکتروشیمی (ESC) برای اولین بار در امریکا بنیان گذاری شد.

این انجمن امروزه بیش از ۸۰۰۰ عضو در ۷۰ کشور جهان داشته و معتبرترین انجمن الکتروشیمی می باشد.

در سال ۱۹۰۹ Robert Andrews Millikan با انجام آزمایش قطره روغن  بار الکتریکی حمل شده توسط الکترون را محاسبه کرد.

در سال ۱۹۳۷  Arne Tiselius اولین دستگاه عملی الکتروفورز را اختراع کرد.

در سال ۱۹۴۸ وی برای تحقیق در زمینه الکتروفورز پروتئین ها جایزه نوبل را به ارمغان برد.

از این تاریخ به بعد علم الکتروشیمی به سرعت گسترش یافت و در سال های ۱۹۶۰ تا ۱۹۷۰ نظریات الکتروشیمی کوانتومی مطرح و اثبات گردید.

امروزه الکتروشیمی و کاربردهای آن بخشی جدا نشدنی از علم شیمی و صنایع مختلف می باشند.

امیدواریم مطالب فوق تا حدودی  تاریخچه الکتروشیمی را برای شما بازگو کرده باشند.

در صورت علاقه به مشاهده محصولات الکترو شیمیایی اینجا کلید نمایید.